Begrip van Focussen in Fotografie Designed by Kate

Focus in fotografie is de helderheid of scherpte van de elementen in je foto. Goede scherpstelling is het resultaat van het gebruik van automatische scherpstelkenmerken of het handmatig scherpstellen van de lens om het scherpste beeld van het onderwerp te creëren.

De camera-instellingen die je selecteert en de tools die je camera biedt, verbeteren je vermogen om de focus te beheersen, zones of delen van de scène te benadrukken, een diepere scherptediepte te creëren en de visuele interesse van je foto's te vergroten.

Deze gids voor het begrijpen van scherpstelling in fotografie definieert goede focus en bespreekt hoe je deze kunt bereiken met de ingebouwde mogelijkheden van je camera, evenals met handmatige scherpstelopties. Goede technieken en tips zijn inbegrepen.

Wat is scherpstelling in fotografie?

Scherpstelling in fotografie is het aanpassen van de camera-lens zodat het onderwerp duidelijk en scherp lijkt voor het oog van de fotograaf.

Een meer technische definitie van scherpstelling in fotografie is dat de camera-lens licht verzamelt en zijn vorm aanpast totdat hij een scherpgesteld beeld van het onderwerp op de camera-sensor projecteert. De sensor zet het licht dat het ontvangt om in digitale data, en de foto wordt gemaakt.

Het begrijpen van de principes van het scherpstellen van je camera geeft je meer technische en creatieve controle over de kwaliteit van de foto's die je produceert.

Samenvattend, de camera-focus bepaalt welke delen van de hele scène scherp zijn en welke delen onscherp zijn, indien van toepassing. Juiste scherpstelling is een van de vele essentiële elementen die de kwaliteit van de geproduceerde foto's beïnvloeden.

De basisprincipes van camera scherpstelling

De basis van camera scherpstelling begint met afbeeldingshelderheid, wat het doel is, versus een wazig hoofdpunt, wat slechte focus toont.

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen beeldfocus en scherpte. Juiste focus is het resultaat van de lens die nauwkeurig is afgesteld om een duidelijke afbeelding van het onderwerp naar de camera-sensor over te brengen. Aan de andere kant is de scherpte van het beeld een factor van goede focus, maar ook van de kwaliteit van de lens en camera, de resolutie van de sensor en eventuele nabewerking van het beeld die mogelijk kan worden gedaan. Kortom, een scherp beeld is een beeld in focus met behulp van kwaliteitsapparatuur, terwijl een gefocust beeld misschien niet scherp is als goedkope of vuile apparatuur wordt gebruikt.

Wat betreft de camera-componenten is de diafragmaopening essentieel voor scherpstelling omdat deze de hoeveelheid licht die de sensor bereikt en de scherptediepte van het beeld controleert. Wat betreft waar te focussen, produceert een brede diafragma-instelling, of laag f/getal, een ondiepe scherptediepte. Als gevolg hiervan zal je hoofdpunt duidelijk zijn, maar objecten op de voorgrond en vooral op de achtergrond kunnen onscherp zijn. Hoe smaller het diafragma, of hoe hoger het f-getal, hoe dieper de scherptediepte, wat betekent dat de afbeeldingshelderheid verder in de opname gaat van voorgrond naar achtergrond.

Bovendien stellen de meeste digitale en spiegelloze camera's je in staat om een specifiek scherpstelpunt, d.w.z. scherpstelpunten, te kiezen of om een zone binnen het kader te selecteren die scherp moet zijn.

Scherpstellen kan handmatig worden gedaan door de fotograaf de lens aan te passen. Handmatige scherpstelling is moeilijker maar biedt je meer controle en precisie over wat wel en niet scherp is. Of scherpstellen kan worden bereikt door een van de automatische scherpstelopties (AF) van de camera te gebruiken. Bij het gebruik van autofocus-instellingen kiest de camera het beste scherpstelpunt voor de opname.

Brandpuntsafstand, diafragma en scherptediepte

Brandpuntsafstand en diafragma bepalen samen de scherptediepte in fotografie. Scherptediepte verwijst naar hoeveel van de scène, van voor naar achter, scherp in focus is.

Brandpuntsafstand is de afstand tussen de lens en de beeldsensor wanneer het onderwerp scherp is. Brandpuntsafstanden voor camera-lenzen worden weergegeven in millimeters zoals 35mm, 50mm en 85mm brandpuntsafstand.

Scherptediepte wordt op deze manier beïnvloed door brandpuntsafstand: de kortere brandpuntsafstanden van groothoeklenzen produceren een diepere scherptediepte, wat betekent dat meer van de scène van de voorgrond tot de achtergrond in focus is. Aan de andere kant produceren lenzen met langere brandpuntsafstanden een ondiepere scherptediepte waarbij alleen het onderwerp en de onmiddellijke achtergrond scherp in focus zijn.

Diafragma-instelling is de grootte van de lensopening - hoeveel licht de sensor bereikt. Hoe breder het diafragma, uitgedrukt door lagere nummers zoals f/1.4 en f/2.8, hoe ondieper de scherptediepte, wat betekent dat alleen het onderwerp scherp zal zijn; wat erachter is, begint vaag te worden, hoe verder in de achtergrond het is. Smalle diafragma-instellingen zoals f/8 tot f/22 laten een smallere lichtkegel binnen, wat resulteert in een diepere scherptediepte, wat betekent dat meer van de achtergrond in scherpe details wordt vastgelegd.

Tip: Hoe dichter de camera bij het onderwerp is waarop je focust, hoe ondieper de scherptediepte zal zijn, ongeacht diafragma of brandpuntsafstand.

We kunnen verschillende conclusies trekken. Ten eerste heeft een lens met een langere brandpuntsafstand een ondiepe scherptediepte vergeleken met een lens met een korte brandpuntsafstand bij dezelfde diafragma-instelling. Het onderwerp wordt vergroot en de scène, van voor naar achter, is samengedrukt en plat. Wat betreft diafragma en scherptediepte, aan de ene kant van het spectrum, creëert een lange brandpuntsafstand en een brede diafragma een zeer ondiepe scherptediepte, vaak gebruikt in portretfotografie. Een korte brandpuntsafstand, d.w.z. een groothoeklens, en een smal diafragma produceren een diepere scherptediepte die geschikt is voor architectonische of landschapsfotografie.

Bokeh

Bokeh is een zachte vervaging op de achtergrond van een afbeelding die dient om het hoofdpunt te isoleren. Het gebruik van bokeh is een creatieve techniek in portretfotografie, productfotografie en andere genres wanneer een enkel onderwerp de enige of primaire interesse van de opname is.

Bokeh wordt gecreëerd met een ondiepe scherptediepte. Dit wordt bereikt met een bredere diafragma-instelling zoals f/1.4 of f/2.8. Lenzen met brede diafragma-instellingen worden een snelle lens genoemd omdat het bredere diafragma meer licht toelaat, wat op zijn beurt betekent dat een snellere sluitertijd kan worden gebruikt, waardoor zowel bewegingsonscherpte wordt gestopt als het onderwerp wordt vastgelegd en geïsoleerd.

Selectieve Focus

Selectieve focus is vergelijkbaar met bokeh omdat het een ondiepe scherptediepte gebruikt die wordt geproduceerd met een brede diafragma-instelling. De ondiepe scherptediepte geeft je de mogelijkheid om scherpe focus op je onderwerp of andere sleutelpunten te bereiken terwijl de gebied achter of, indien gewenst voor creatief effect, het gebied voor je onderwerp vervaagd is.

Dat is het belangrijkste verschil - bokeh vervaagt doorgaans alleen de achtergrond, terwijl de fotograaf ervoor kan kiezen om het gebied op de voorgrond te vervagen met selectieve focus. En hoewel selectieve focus een techniek is, verwijst bokeh meer naar het effect van het gebruik van de techniek.

En zoals bij bokeh is het doel om de aandacht op het onderwerp te vestigen door het met scherpe details voor te stellen terwijl andere gebieden minder scherp of vervaagd zijn.

Selectieve scherpstelling is gebruikelijk in macrofotografie en wordt ook gebruikt in portretfotografie, natuurfotografie en artistieke fotografie om een enkel onderwerp te benadrukken.

Focus Stacking

Focus stacking is een techniek die een grotere scherptediepte produceert dan met een enkele foto kan worden bereikt. De techniek wordt ook wel brandpuntsbracketing genoemd.

Deze scherpsteltechniek houdt in dat er meerdere shots worden genomen, elk op een verschillende scherpstelafstand - bijvoorbeeld opeenvolgende shots die dieper en dieper in de scène focussen en alle belangrijke elementen vastleggen die je in focus wilt hebben in het eindproduct.

Vervolgens worden de beelden met behulp van nabewerkingssoftware gestapeld of samengevoegd om één afbeelding te produceren waarin elke afstand van de camera scherp in focus is. Het is een techniek die wordt gebruikt in landschapsfotografie wanneer scherpe focus dieper in de scène gewenst is. Focus stacking is ook nuttig in macrofotografie en in sommige portretfotografie wanneer een diepe scherptediepte wordt geprefereerd.

Autofocus vs Handmatige Focus

Je opties voor camera scherpstelling zijn autofocus waarin de camera belangrijke scherpstelbeslissingen maakt en handmatige focus waarin je de controle over scherpstelbeslissingen behoudt.

Autofocus in fotografie betekent dat de camera automatisch de lens aanpast zodat het hoofdonderwerp, dat hij kiest, scherp in focus is. Je digitale camera gebruikt fase-detectie of contrast-detectie technologie, of je hebt misschien een keuze tussen hen, om snel de focus aan te passen.

Bovendien kunnen je autofocus of AF-modus opties het volgende omvatten:

• Single AF: Dit is autofocus voor elke opname individueel, en de camera focust wanneer je de sluiterknop half indrukt. Deze modus wordt ook wel single-servo AF of AF-S genoemd.
• Continue AF: In deze modus past de camera-lens continu aan terwijl het onderwerp beweegt. Dit staat ook bekend als continue-servo AF of AF-C.
• Automatische AF: In deze modus kiest de camera welke modus te gebruiken voor de scène. Het wordt ook wel AF-A genoemd.
• Handmatige override: Een paar camera's stellen je in staat om de focus handmatig te wijzigen nadat de camera autofocus heeft uitgevoerd.

Naast deze modi hebben veel camera's focus tracking waarin de camera automatisch gefocust blijft op een onderwerp terwijl het door de scène beweegt. Dit heeft duidelijke voordelen voor sport-, natuur- en actiefotografie.

En de meeste huidige autofocus-systemen hebben ook oogdetectie en gezichtsdetectie functies, waardoor het gemakkelijker wordt om op onderwerpen te focussen.

Handmatige focus in fotografie betekent dat je fysiek de lens aanpast met de scherpstelring totdat het onderwerp dat je scherp wilt hebben duidelijk en scherp is. Dit houdt meestal in dat je door de zoeker van de camera kijkt terwijl je de ring aanpast. In wezen doe je zelf wat autofocus anders voor je zou doen. Handmatige focus geeft je de meeste controle over de opname die je krijgt - maar laat ook aanzienlijke ruimte voor fouten.

Wanneer autofocus te gebruiken

Er zijn verschillende veelvoorkomende momenten om autofocus te gebruiken. Ten eerste, als je nieuw bent in fotografie, maakt het gebruik van autofocus het gemakkelijker om goede foto's te maken terwijl je de principes van compositie, diafragma en sluitertijd leert.

Zelfs als je vordert in je expertise, zul je merken dat autofocus nuttig is in sommige situaties. Autofocus is ideaal wanneer je onderwerp of onderwerpen bewegen, zoals bij natuur- en vogelfotografie, sportfotografie, familiFotografie wanneer je spontane foto's van kinderen en volwassenen die spelen vastlegt, enz.

Overweeg ook om de autofocusfunctie van je camera te gebruiken wanneer tijd cruciaal is - en je geen tijd hebt om handmatig de focus aan te passen. Je camera op AF houden maakt het gemakkelijker om snel geweldige afbeeldingen vast te leggen. Ten slotte zijn omstandigheden met weinig licht een uitdaging voor zelfs ervaren fotografen, en autofocus zal waarschijnlijk je onderwerp beter "zien" dan jij, zodat je het scherpe beeld krijgt dat je wilt.

Tip: De meeste DSLR- en spiegelloze camera's hebben een autofocus vergrendelingsoptie. Autofocus wordt vergrendeld door de sluiterknop half in te drukken om deze te activeren en helemaal in te drukken om deze te vergrendelen. Of je camera heeft misschien een focusvergrendelknop met het label AE-L voor automatische belichtingsvergrendeling of AF-L voor autofocusvergrendeling.

Afbeelding van Istockphoto

Wanneer handmatige focus te gebruiken

Gebruik handmatige focus wanneer autofocus je niet de focus geeft die je wilt. Bijvoorbeeld, als je camera zich richt op een deel van de scène dat je niet in scherpe details probeert vast te leggen, moet je overschakelen naar handmatige focus. Dit is vaak het geval wanneer je creatief bezig bent met de scène.

Handmatige focus is ook nuttig in macrofotografie wanneer je ervoor wilt zorgen dat specifieke details van het onderwerp scherp in focus zijn.

Ten slotte moet je mogelijk handmatige focus gebruiken in omstandigheden met weinig licht. Hoewel dit lijkt te tegenspreken wat hierboven is gezegd, zijn er momenten waarop de autofocus van je camera het misschien niet goed doet in zwakke belichting, en je de focus handmatig moet aanpassen om de beste opname te krijgen. Het is een situatie waarin trial and error noodzakelijk zijn.

Afbeelding van Amazon

De autofocus-systemen van je camera passen snel de lens aan om het hoofdonderwerp scherp in focus te zetten. Dit stelt je in staat om geweldige foto's te maken in snel veranderende omstandigheden.

Fase-detectie autofocus (AF) is een veelgebruikte technologie in DSLR-camera's en in spiegelloze camera's met fase-detectie op de sensor. De camera splitst binnenkomend licht in twee afbeeldingen en vergelijkt of de afbeeldingen op één lijn liggen. Als ze in lijn zijn, weet de camera dat de focus goed is. Als ze niet uitgelijnd zijn, bepaalt de camera hoeveel lensafstelling nodig is om ze op één lijn te brengen - om het beeld scherp te stellen.

Fase-detectie gebeurt snel en nauwkeurig, waardoor het nuttig is voor het fotograferen van bewegende onderwerpen. De prestaties lijden echter in omstandigheden met weinig licht.

Contrastdetectie is een tweede AF-systeem dat wordt gebruikt in spiegelloze camera's. De sensor van de camera meet het contrast in het beeld, en wanneer het contrast het grootst is, is het beeld scherp in focus. Contrastdetectie is ook nauwkeurig en het focust beter in omstandigheden met weinig licht dan fase-detectie. Het is echter niet zo snel als fase-detectie.

Hybride autofocus is beschikbaar in sommige spiegelloze camera's. Het gebruikt fase-detectie om snel op het onderwerp te focussen en verfijnt het vervolgens met contrastdetectie. Het resultaat is snelle, nauwkeurige scherpstelling, zelfs in omstandigheden met weinig licht.

Autofocus-punten

Autofocus-punten zijn gebieden in de scène waarop de camera kan scherpstellen. Je zult ze in de zoeker van de camera zien als kleine rechthoeken. Om scherpstelpunten te activeren, gebruik je de selectieknoop op de achterkant van de camera dicht bij het LCD-scherm. De punten verschijnen, en je kunt de richtingsknoppen gebruiken om naar het punt of de zone te navigeren die je wilt gebruiken voor autofocus. Je kunt de focus op dat punt of die zone vergrendelen door de sluiterknop half in te drukken of door de focusvergrendelknop te gebruiken.

De meeste DSLR- en spiegelloze camera's hebben meerdere scherpstelpunten om snelle en nauwkeurige scherpstelling te waarborgen.

Soorten punten zijn onder andere single-cross punten, die contrast verticaal of horizontaal detecteren. Ze zijn de minst nauwkeurige soort. Cross-type punten detecteren contrast zowel omhoog als omlaag en van links naar rechts, wat zorgt voor grotere nauwkeurigheid, vooral in omstandigheden met weinig licht. Dual-cross type punten zijn zeer gevoelige cross-type punten en worden meestal in het midden van het kader gevonden.

Hoe deze punten zijn gerangschikt en hoeveel er zijn, verschilt per camera en per scène die wordt gefotografeerd. Soorten puntensystemen zijn single-point scherpstelling, dynamisch gebied scherpstellen en full-area scherpstellen. Hoe meer autofocus-punten in de zoeker, hoe meer veelzijdigheid je hebt bij het scherpstellen. En over het algemeen hebben camera's van hogere kwaliteit een dichtere grid van autofocus-punten.

Beheersing van handmatige focus

Handmatige scherpstelling is een techniek waarbij je de scherpstelring van de camera aanpast om je onderwerp scherp in focus te brengen. Typisch kijkt de fotograaf naar de scène door de zoeker of het LCD-scherm van de camera en past de scherpstelling aan totdat deze scherp is.

Hoewel handmatige focus vooral nodig is in omstandigheden met weinig licht en wanneer er niet genoeg contrast in de scène is voor autofocus om effectief te zijn, geven sommige fotografen de voorkeur aan het gebruik ervan op andere momenten om specifieke objecten scherp in focus te krijgen.

Om handmatig scherp te stellen, kies je de handmatige scherpstel- of MF-optie op je camera of lens. Vervolgens wordt scherpstellen gedaan door de scherpstelring te draaien totdat je onderwerp scherp in focus is.

Hoewel handmatig scherpstellen moeilijker is, hebben de meeste camera's scherpstelhulptechnologie. De meest voorkomende zijn:

• Focus pieking: Deze functie gebruikt gekleurde lijnen om de randen van het gebied in focus te markeren. Focus pieking stelt je in staat om duidelijk te zien of je onderwerp scherp in focus is.
• Vergroot het beeld: Deze functie vergroot het hoofdonderwerp in de zoeker, zodat je de focus kunt verfijnen.
• Focusbevestiging: Deze technologie gebruikt een licht of een piep wanneer duidelijke focus is bereikt.

Ontdek welke handmatige scherpstelhulpmiddelen je camera bezit en leer ze vervolgens te gebruiken om je handmatige scherpsteltechnieken te verbeteren.

Om handmatige focus verder te beheersen, overweeg je om met een statief te werken om je camera te stabiliseren, zodat je je kunt concentreren op het scherpstellen. Kies de Live View-modus waar het moeilijk is om scherpe focus te krijgen. Deze modus stelt je in staat om de scène op het LCD-scherm te zien, en je kunt vervolgens vergroting gebruiken om ervoor te zorgen dat je onderwerp scherp in focus is.

Het vergt oefening om een expert te worden in handmatige focus. Oefen met stilstaande objecten voordat je je vaardigheden met bewegende objecten verbetert. Pas de scherpstelring langzaam en doelbewust aan totdat je begrijpt hoe jouw acties de focus beïnvloeden.

Afbeelding van Shutterstock

Scherpstelling en compositie in fotografie

Compositie in fotografie is hoe de elementen in de opname zijn gerangschikt om een afbeelding met grotere visuele aantrekkingskracht te creëren. Scherpstelling is een belangrijk onderdeel van foto-compositie, vooral het beslissen waar te focussen en de scherptediepte die te gebruiken.

Scherpstelling beïnvloedt de compositie op twee manieren. Ten eerste leidt het het oog van de kijker naar de meest scherpgestelde gebieden van de opname. Ten tweede bepaalt de scherptediepte die je kiest hoe diep in de opname objecten scherp in focus zijn.

Hyperfocale afstand is de scherpstelafstand die de diepste scherptediepte levert. Het produceert een focuszone tot aan de oneindigheid, zodat meer van de scène van voor naar achter in focus is. Oefenen met hyperfocale scherpstelling verbetert de scherpte van de compositie over de hele scène en is vooral nuttig om scherpe focusdetails in de achtergrond van de opname te waarborgen.

Scherpstellen en recompositie is een scherpsteltechniek die wordt gebruikt om uitstekende focus op een hoofdonderwerp te bereiken dat zich niet in het midden van de opname bevindt. Het wordt het vaakst gebruikt met camera's die een centraal scherpstelpunt voorkeur hebben. Om een opname te scherpstellen en opnieuw te composereren, composeer je de scène zodat je hoofdonderwerp in het midden van het kader staat. Gebruik vervolgens focusvergrendeling om focus op het onderwerp vast te stellen. Op dat moment kun je de compositie van de opname aanpassen met behulp van bijvoorbeeld de regel van derden. De camera zal scherp blijven op je onderwerp, zelfs wanneer het uit het midden van het kader is, zodat je het kunt hercomponeren en de opname kunt maken die je wilt.

Hoe veelvoorkomende uitdagingen in scherpstelling te overwinnen

Een veelvoorkomende moeilijkheid in fotografie is het fotograferen in omstandigheden met weinig licht, wat vaak lage contrasten in je afbeeldingen oplevert. Om je focus te verbeteren wanneer het licht zwak is, probeer eerst autofocus om te zien of de camera instellingen kan selecteren die een goede belichting leveren. Handmatig kun je een bredere diafragma (laag f-getal) selecteren, zodat er meer licht de sensor bereikt. Een hogere ISO selecteren is ook een optie, maar het risico bestaat dat het onscherpte of korreligheid creëert.

Snel bewegende objecten vormen een andere uitdaging voor goede scherpstelling, vooral bewegingsonscherpte. De eerste oplossing die de meeste fotografen proberen, is het verhogen van de sluitertijd, wat ook een bredere diafragma-instelling kan vereisen. Bovendien gebruik continue autofocus, of AF-C, als je camera dat heeft. De camera past voortdurend de focus aan om je onderwerp scherp in detail te houden. Kies ten slotte een groter scherpstelgebied of zone binnen het kader, wat kan helpen om de camera gefocust te houden op een onderwerp terwijl het beweegt.

Een ondiepe scherptediepte is het resultaat van het gebruik van een brede diafragma f/getal, wat kan resulteren in slechte focus wanneer de camera of het onderwerp beweegt. Oplossingen omvatten het gebruik van een statief om de camera te stabiliseren of het gebruik van focusvergrendeling om de focus op de belangrijkste kenmerken van het onderwerp vast te leggen. Live view en vergroting zijn andere hulpmiddelen die je kunnen helpen de scherpste focus bij een lage diafragma-instelling te verkrijgen. Als deze falen, overweeg dan om het diafragma te sluiten, wat betekent het gebruik van een smallere diafragma-instelling, het vertragen van de sluitertijd en het gebruik van een statief.

Ten slotte kan focusjacht optreden in omstandigheden met weinig licht en wanneer de scherptediepte ondiep is. De beste oplossing is om over te schakelen van autofocus naar handmatige focus. Als je de voorkeur geeft aan autofocus, probeer dan de single-point AF of dynamische AF van je camera om te zien of dit betere resultaten oplevert. Wanneer zwakke belichting de primaire oorzaak is, vergroot het diafragma en, indien mogelijk, verhoog de kunstmatige of natuurlijke verlichting.

Wat zijn algemene scherpstellingstips voor beginners

Hier zijn goede scherpstellingstips om in gedachten te houden terwijl je ervaring opdoet in fotografie.

• Autofocus is je vriend - leer dus de autofocus technologie en punten of zones van je camera en voel je comfortabel om de beste optie voor de opname te selecteren. Dit omvat het gebruik van continue autofocus voor bewegende onderwerpen.
• Wees niet bang voor handmatige focus - er zullen momenten zijn wanneer handmatige focus noodzakelijk is, dus het oefenen van de principes van handmatige focus en weten wanneer je deze moet gebruiken versus autofocus zal van pas komen.
• Gebruik focusvergrendeling in autofocus - Druk de sluiterknop half in om de focus op het hoofdonderwerp te vergrendelen. Vervolgens kun je de opname maken of de opname opnieuw samenstellen en toch een goede focus op het onderwerp behouden.
• Leer hoe diafragma en scherptediepte met elkaar verbonden zijn - Oefen het veranderen van de diafragma- of f/getal-instelling om te zien hoe de scherptediepte wordt beïnvloed. Houd er rekening mee dat je ook sluitertijd aanpassingen moet maken - bredere diafragma-instellingen staan een snellere sluitertijd toe en vice versa. Het beheersen van scherptediepte geeft je de tools om een diepe scherptediepte te creëren wanneer je deze wilt in landschaps-, straat- en reisfotografie en om onscherpte of bokeh te gebruiken om je onderwerp te isoleren in portret-, macro- of productfotografie, bijvoorbeeld.